به گزارش گروه اقتصادی قدس آنلاین، چند هفته قبل، خبر عضویت رژیم صهیونیستی در FATF منتشر شد. این رژیم پیش از این عضو ناظر FATF بود. پس از انتشار این خبر، برخی از سیاستمداران و رسانه های حامی FATF، عضویت رژیم صهیونیستی را اتفاقی نه چندان مهم برشمردند و بسیاری از این رسانه ها نیز با سکوت از کنار آن عبور کردند. برخی از این رسانه ها هم اعلام کردند که عضویت یا عدم عضویت رژیم صهیونیستی، نتیجه تعامل ایران و FATF را تغییر نمی دهد و توطئه هیچ یک از کشورها علیه ایران منجر به اعمال فشار بیشتر نخواهد شد.  در همین راستا، علاء‌الدین بروجردی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا در تاریخ ۲۱ آذرماه در این زمینه گفت: «استراتژی رژیم صهیونیستی ایجاد مزاحمت برای جمهوری اسلامی ایران است. اسرائیل دشمن همیشگی ایران اسلامی است و از هیچ تلاشی برای فشار به ایران به خصوص از طریق آمریکا دریغ نمی‌کند؛ لذا رژیم صهیونیستی چه عضو FATF باشد و چه نباشد، سیاست‌هایش را دنبال کرده و تلاش می‌کند فشارهای اقتصادی بیشتری به جمهوری اسلامی ایران وارد نماید. ما نیز کارهای خود را طبق روال و روند قانونی خود در خصوص لوایح مرتبط با FATF انجام می‌دهیم. عضویت اسرائیل در FATF اهمیتی برای ما ندارد. ما طبق روال، کار خود را انجام می‌دهیم. مسیر طولانی را طی کرده و منتظریم نتیجه نهایی حاصل شود».

اما آیا ایران با عضویت رژیم صهیونیستی در FATF، به نتیجه نهایی، یعنی خروج از لیست سیاه (حالت اقدامات مقابله ای) نزدیک تر شده یا از آن دورتر شده است؟ به عبارت دیگر، آیا عضویت این رژیم در FATF از نظر فنی اهمیتی برای ایران ندارد و تفاوتی در وضعیت ایران در FATF ایجاد نخواهد کرد؟

*آیا عضویت رژیم صهیونیستی در FATF، وضعیت ایران در این نهاد بین الدولی را تغییر نمی دهد؟

حقیقت این است که دولت با هدف خروج از لیست سیاه FATF، تعهدی 41 بندی به این نهاد در اوایل سال 95 داده است و طبق اظهارات حسین قریبی دستیار وزیر امور خارجه در مصاحبه با روزنامه خراسان در تاریخ 23 مهرماه، تاکنون 37 بند از آن را اجرایی کرده است. با نگاهی به شیوه تصمیم گیری در مجمع عمومی FATF می توانیم دریابیم که عضویت رژیم صهیونیستی در این نهاد چه اثری بر خروج ایران از لیست سیاه دارد.

شواهدی در اظهارات برخی از مقامات دولتی که درگیر با موضوع FATF هستند، وجود دارد که نشان می دهد شیوه تصمیم گیری در مجمع عمومی این نهاد، بر اساس «اجماع موثر» است. در بیانیه 4 تیرماه 96 مرکز اطلاعات مالی و دبیرخانه شورای عالی مبارزه با پولشویی وزارت اقتصاد بعد از نشست والنسیا این نهاد بین الدولی آمده است: «بر اساس رویه حاکم بر فتف، مواضع رسمی این گروه بر پایه اجماع اتخاذ می‌گردد». همچنین قریبی در مصاحبه با روزنامه خراسان در تاریخ 23 مهرماه امسال درباره این موضوع گفته است: «در سازمان‌های بین‌المللی یک عبارت اجماع داریم و یک اتفاق آرا. در اتفاق آرا باید همه کشورهای دور میز رای مثبت بدهند مثل اعضای دایم شورای امنیت در تصمیم‌گیری در آن شورا... در اجماع رئیس است که فضای عمومی جلسه را در نظر می گیرد و می‌گوید اجماع حاصل شده است یا خیر». علاوه بر این، مهرداد سپه وند مدیر گروه پژوهشی بانکداری پژوهشکده پولی و بانکی وابسته به بانک مرکزی در یادداشتی درباره FATF تاریخ ۱۱ مهرماه امسال اعلام کرده است: «اجماع موثر مد نظر است که در آن علاوه بر مذاکرات مستدل باید دو یا چند عضو از اعضا FATF با بازگرداندن ایران به لیست اقدام متقابل مخالفت نمایند».

بنابراین طبق اظهارات مقامات دولتی، شیوه تصمیم گیری در مجمع عمومی FATF، بر اساس اجماع موثر است یعنی در مجمع عمومی که 38 کشور و نهاد عضو آن هستند، برای گرفتن یک تصمیم باید حداکثر یک عضو مخالف باشد، یعنی اگر دو یا چند عضو با آن تصمیم مخالفت کنند، باعث رد شدن تصمیم می گردد. پس برای خروج ایران از لیست سیاه، باید حداکثر یک مخالف وجود داشته باشد. اما طبق بیانیه های وزارت اقتصاد، حداقل چهار عضو یعنی آمریکا، رژیم صهیونیستی، آرژانتین و شورای همکاری خلیج فارس مخالف سرسخت ایران در FATF هستند و تاکنون اجازه خروج از لیست سیاه را نداده اند. به عنوان مثال، در بیانیه ۴ تیرماه 96 مرکز اطلاعات مالی و دبیرخانه شورای عالی مبارزه با پولشویی وزارت اقتصاد بعد از نشست والنسیا این نهاد بین الدولی آمده است:  «اکثریت اعضا شامل عموم کشورهای اروپایی، روسیه، چین، برزیل، آفریقای جنوبی، کانادا، استرالیا، ژاپن، نیوزیلند و مکزیک تدابیر متخذه و توفیقات حاصله را در حوزه‌های مزبور کافی و حتی قابل ملاحظه ارزیابی کرده و خواهان لغو کامل اقدامات مقابله‌ای (Counter Measure) شدند. اما معدود کشورهایی شامل آمریکا، آرژانتین، رژیم صهیونیستی (عضو ناظر) و نماینده شورای همکاری خلیج فارس بدون استدلال فنی و صرفاً بر مبنای انگیزه‌های سیاسی خواهان اعمال مجدد اقدامات مقابله‌ای علیه کشورمان بودند و از آنجا که بر اساس رویه حاکم بر فتف، مواضع رسمی این گروه بر پایه اجماع اتخاذ می‌گردد و با توجه به مخالفتهای برخی کشورهای عضو که بدان اشاره شد، اعضا مبتنی بر راه حل مصالحه‌ای عمل کردند که نتیجه آن توافق کلیه اعضاء بر "تصمیم به تداوم تعلیق اقدامات مقابله‌ای" بود».

این بیانیه نشان می دهد که 4 کشور مذکور چگونه جلوی خروج ایران از لیست سیاه FATF را گرفته اند. جالب این جاست که خود دولت در این بیانیه اذعان دارد که رفتار این کشورها، فنی نبوده و بصورت کاملا سیاسی جلوی خروج ایران از لیست سیاه را گرفته اند اما با این وجود اصرار دارد با راهکارهای فنی، این مسئله سیاسی را حل کند.

در واقع، در زمانی که رژیم صهیونیستی عضو ناظر FATF بود، نمی توانست علیه ایران رای بدهد اما اکنون که عضو رسمی این گروه شده است، ایران برای خروج از لیست سیاه باید حداقل سه دولت از این چهار دولت را راضی کند که با توجه به رفتار سیاسی این کشورها، احتمال خروج کشورمان از لیست سیاه این نهاد بین الدولی «تقریبا صفر» است. بنابراین حامیان اجرای کامل برنامه اقدام FATF توسط ایران باید به این سوال پاسخ بدهند که چگونه می خواهند رژیم صهیونیستی و آمریکا را راضی کنند تا به خروج کشورمان از لیست سیاه این نهاد بین الدولی رای مثبت بدهند؟

منبع: فارس

انتهای پیام/